“Catch the stories of those who have already been there. Share them, honor the elders and guide your community through these uncertain times of transformation.”
Het is in 1996, dat bij ons, Claudia Volders, Merle Waterman en Alma Wattimena in New Mexico door Navajo-elders het zaadje wordt geplant voor wat NU wil ontkiemen. Zij vertelden ons toen al over de grote overgangstijd die zou gaan komen. En de tijd van ‘We gaan veranderen’ is voorbij: It is NOW!
Het is nu of nooit.
De uitbraak van het Coronavirus dwingt ons namelijk om ons in versneld tempo aan te passen. Social distancing wordt nu een (af)gedwongen retraite.
Een collectief terugtrekken om ons te beraden op wat wezenlijk prioriteit heeft.
Van wie kunnen we leren?
Hoe overleven we deze tijd van niet-weten, van onzekerheid, van alles op z’n kop? Hoe bied je dat grondeloze in en buiten jezelf nou het hoofd?
En wie zijn ons reeds voorgegaan in dit scenario?
Nee maar: onze ouders en voorouders…de tijd dringt!
Laat het nou al die ouderen zijn die nu in strikte isolatie terechtkomen.
En die de grootste risico’s lopen . Die misschien nu wel meer dan ooit hun verhalen hebben te delen, waar in de afgelopen decennia steeds minder tijd en aandacht voor was.
Want zij hebben tijden van crises gekend
Waarin niets meer vanzelfsprekend was. Waarin moest worden ondergedoken.
Honger werd geleden. Maar ook muziek en kunst werden gemaakt. Onderwijs werd gegeven. En verhalen werden verteld. Bedoeld om samen sterker uit de crisis te komen.
Door die grondeloos onzekere tijd van overgang staat Transitieproject ‘It is now’ op. Om ons oor te luisteren te leggen bij onze ouders en grootouders. Hoe deden jullie dat, toen? Wat hebben jullie in jezelf wakker gehouden om weer op te staan?
Elke week publiceren we een interview met een oudere.
Als podcast, filmpje of geschreven tekst.
Gelardeerd met kunst en muziek, waarmee we uitdrukking geven aan wat ons aan wijsheid wordt overgedragen.
Zo helpen we elkaar door de eenzaamheid heen
Jong hoort oud, oud helpt jong